تنبيه بدني به معناي استفاده از نيروي فيزيكي جهت ايجاد درد بدون صدمه، به منظور تربيت( تصحيح يا كنترل رفتار) کودک میباشد. معمولاً روان شناسان تنبيه بدني را جايز نمی دانند.تنبیه بدنی داراي اثرات مخرب كوتاه و بلند مدت برجسم و روح كودك ميباشد و عوارض نامطلوبي همچون ترس،عدم يادگيري رفتار درست، توجيه صدمه زدن به ديگران، پرخاشگري نسبت به عامل تنبيه كننده، جانشين شدن يك پاسخ نامطلوب به جاي پاسخ نامطلوب ديگر و الگو برداري از آن توسط ديگران را به همراه دارد.مسائل مربوط به خطرات تنبيه جسمي كودكان از حدود قرن هيجدهم شروع شده است. اماتنبيه جسمي به صورت جدي اولين بار در سال 1960 ،زمانی كه دكتر هنري كمپ و همكارانش متوجه شدند كه اكثر شكستگي هاي مشاهده شده در كودكان ناشي از كتك خوردن آنها توسط والدين میباشد، بيشتر موردتوجه قرار گرفت. آنها اين پديده را سندرم كودك كتك خورده (اصطلاحی كه مسائلي مانند غفلت، آزار جسمي و آزار روحي را در بر ميگیرد). تحقيقات اخير نشان داده اند كه اكثر موارد كودك آزاري جسمي در اثر اقدامات والدين براي تنبيه جسمي كودكان به وجود مي آيد، به گونه اي كه والدين حين تنبيه كودك كنترل خود را از دست داده و به صورت غير عمدي شدت فيزيكي تنبيه را زياد مينمايند و يا ميزان قدرت خودشان را كم تخمين ميزنند و به اين ترتيب باعث بروز آسيبهاي جسمي براي كودكان میشوند. بیش از% 90 والدين كه مبادرت به بد رفتاري با كودك خود ميكنند نه از نظر جسمي مشكلي دارند، نه از نظر شخصيتي جنايتكارند و نه سايكوتيك هستند، بلكه افرادي هستند كه خود تحت تأثير تنش و استرس شديدي قرار داشته و در حالت خشم به كودكان خودآسيب می رسانند.(قاسمی60:1386).3/بسياري از مطالعات جرمشناسي نشان داده اند كه كودك بزه ديده امروز، نوجوان يا جوان بزهكار فردا خواهد بود. صاحب نظران، افزايش آزار و اذيت كودكان را تابعي از افزايش نرخ خشونت در جامعه و رفتار جمعي دانسته اند (lazeler, 2002:45) در تحقيق كر و همكاران دیده ميشود كودكاني كه توسط والدين مورد تنبيه قرار گرفته بودند رفتارهاي برون فكني بيشتري ازخود نشان میدهند(369:2002,kerr) اول اينكه زمان تنبيه اهميت بسياري دارد؛ هر قدربين تنبيه و رفتار نامطلوب فاصله كمتري باشد، تنبيه مؤثرتر خواهد بود.تنبیه موثرتر خواهد بود. بهترين زمان براي متوقف كردن رفتار غير قابل قبول، درست قبل از وقوع آن است. براي مثال، اگر بچه اي ميخواهد مدام وسط خيابان برود، بهترين موقع براي تنبيه او زماني است كه ميخواهد به اینکار اقدام کند. دوم اینکه،تنبيه از سوي والدين مهربان بيشتر احتمال دارد كه به نتيجه مطلوب بيانجامد تا از سوي والدين سرد و خشن. سوم، اگر هدف سركوب يا خاموشي اعمال غير قابل قبول است، بايد در تنبيه اگر در تنبیه ثبات قدم داشت.اگردرتنبیه ثبات قدم نداشته باشيم يعني رفتار خاصي را گاهي سرزنش كنيم و گاهي نديده بگيريم؛ رفتار نامطلوب كودك پا بر جا ميماند.
✍️:محمدرضا تمنائی فر/فاطمه سلامی محمدآبادی/سمیه دشتبان زاده
تنبيه ,كه ,رفتار ,جسمي ,والدين ,كودك ,خواهد بود ,توسط والدين ,نشان داده ,داده اند ,كه اكثر
درباره این سایت